Skunk’s laatste competitiewedstrijd van het kalenderjaar stond gepland op 16 december. Na de verliespartij tegen Donki Sjot waren precies de helft van de wedstrijden gespeeld. De geplande pot tegen Spaarnestad betekent dus dat we al over de helft zijn voordat de welverdiende kerstvakantie begint waar het dertiental zo heftig naar snakt. Het vooruitzicht van 3,5 maand volleybal met zo veel vrije weekenden… Een beter kerstcadeau kan het team haast niet krijgen.

Onder het mom ‘3x trainen is voor mensen zonder talent’ werd er 2x getraind deze week. Op maandag moest Frank helaas afmelden vanwege zijn lage weerstand. Met Wouter als wannabe trainer werd er alsnog hard gewerkt en onder leiding van fysio Isa was de warming-up in ieder geval flink warm.

Pepijn liet op maandag zien de meest fanatieke Skunk-supporter te zijn en kwam op de training aan met zijn duim gekleurd in de clubkleuren. Door een onhandige blokbal had hij een beetje auw, maar gelukkig kon fysio Sjors zijn duim intapen. Echter raakte de passer-loper erg onder de indruk van het vrouwelijk schoon in de zaal en zijn zweethanden maakten het tapen onmogelijk.

Na 30 minuten liet hij zien een flinke jongen te zijn en knikkerde hij de losgeraakte tape maar gewoon in de prullenbak. Ook Finn had last van zijn duim, maar zijn duim was niet blauw dus dat telt niet. Op de donderdag was Yaziek ziek, maar op zaterdag was hij weer zo fris als een hondje. Pepijn had zijn schoenen thuis nog klaarstaan voor Sinterklaas en mocht aantreden op de oude stappers van Ingmar. Na alle trammelant kon de wedstrijd beginnen.

Sjoerd maakte deze wedstrijd zijn basisdebuut, aangevuld met Pepijn, Ingmar, Wouter, Finn en Stef, Daan in de servicepass en Joey voor de side-out. Set 1 was legendarisch: met hoge servicedruk kwamen de Haarlemmers er niet uit en Sjoerd wist zijn aanvallers goed te bedienen: zo’n beetje elke set werd gescoord. Met fantastisch volleybal was de set binnen no time voorbij: met 25-13 werd Spaarnestad aan de kant gezet.

Vol goede moed ging Skunk naar set 2, maar die goede moed vrij vlug weg. Met een harde sprongservice kwam de uitploeg direct op grote voorsprong en gaf dat de rest van de set niet meer weg. Skunk deed nog wat terug, maar de achterstand was te groot: 19-25, 1-1 in sets.

In set drie werd duidelijk dat Spaarnestad nog flink wat in hun mars had. De blokkade kreeg geen vat op de sterk spelende diagonaal en deze linkspoot kreeg veel punten achter zijn naam. De enige die wat terug kon doen tegen de nummer 6 was Daan. Met een gewaagde blokkade op de 7-meterlijn vergat hij zijn armen te gebruiken, wat resulteerde in een snoeiharde smash in zijn gezicht. Wonder boven wonder stond de Limburgse titaan gewoon op en kon na een kort intermezzo de wedstrijd vervolgen. Ondanks prima spel speelde Spaarnestad beter: 21-25.

Ging Skunk dan weer puntloos douchen? Gelukkig niet: in set 4 was Skunk weer aan zet. De servicedruk ging omhoog en Spaarnestad kwam er niet meer uit. Met 25-19 werd het tijd voor verlenging.

Na de kantwissel sponsorde Spaarnestad 4 servicefouten aan Skunk en de thuisploeg stond er rooskleurig voor. Helaas trok het team de pot niet over de streep en werd de laatste set met 16-18 verloren. Skunk haalt een puntje, maar had meer verdiend (alweer).

Door dit puntje staat Skunk alweer bijna bovenaan en mag het team op plek 9 de winterstop in. De volgende wedstrijd staat op 13 januari gepland, uit in Rijswijk. Nu tijd voor lekker eten en drinken, tot dan!