De seizoen ontknoping van Topdivisie B nadert en het is razend spannend in de bovenste regionen van de competitie. Veel teams strijden nog volop mee om voor een plekje bij de top 5 van de competitie, zodat zij volgend jaar mogen aantreden in de spiksplinternieuwe super megadivisie van de Nevobo. De afstand tussen nummer 3 Peelpush en nummer 8 Spaarnestad bestaat uit slechts zeven punten. Met (voor de meeste teams) nog vijf wedstrijden op het programma wordt het een nagelbijter vanjewelste.

Gelukkig boeit dit allemaal niet zo veel voor Skunk. Het team bungelt heerlijk rustig op de 9^e plaats met zes punten minder dan de nummer 8 en een gat van tien punten tot plek 5 op de ranglijst (met een wedstrijd meer gespeeld). Een klein mirakel lijkt nodig te zijn om de stinkdieren naar die positie omhoog te hijsen.

Dit weerhoudt het team natuurlijk niet om eens flink roet in het eten te gooien van de teams die wel nog volop in de strijd zijn. Hoewel vorige week kansloos werd verloren tegen Peelpush, stond voor deze week de krachtmeting tegen Sliedrecht op het programma. De thuispot ging nipt met 1-3 verloren waarbij Skunk haar sterke spel vergat te belonen op een puntje. De hoogste tijd voor revanche en moment suprême om Sliedrecht dure punten te laten verliezen in de strijd om de titel. En is er een mooiere plek om dat voor elkaar te boksen dan sporthal de Basis? Een sporthal die alle andere huiskamers uit de competitie in het niet doet met haar torenhoge plafond, fantastische wedstrijdspeakers, natte hitjes en foutloze courtcrew?

Tijdens de wedstrijdbespreking op maandag ging het team flink door het stof. Hoewel er mogelijkheden genoeg waren voor alles-of-niets-volleybal kozen de spelers in het veld voor niets. Met de huidige stand van zaken in de competitie mag er veel meer alles-volleybal geëist worden. Ondertussen werd er weer ongekend hard getraind én voor de verandering weer is met de hele bubs: Robbert kon zijn knie en heup weer belasten en Stef kon de middenman weer tot last zijn. Verder is Daan op snuffelstage geweest in het buitenland en dat was te merken: met een sterk STAALtje verdedigingswerk kwam het Zweed op de voorhoofden van de aanvallers te staan.

Eenmaal aangekomen op matchday moest het team het toch zonder een zieke Robbert doen. Met een uitgelopen wedstrijd van Dames 1 voor onze pot kwam Skunk meteen in het wedstrijdritme. Nadat iemand blijkbaar een 10 had gehaald voor zijn rekentoets en als dank daarvoor een stickertje mocht plakken kon de wedstrijd dan echt beginnen. Qua score gingen de teams misschien wel gelijk op aan het begin, maar dit kwam vooral door de eindeloze stroom aan servicefouten vanaf de kant van Sliedrecht. Wij begrijpen wel dat je alles of niets speelt tegen zo’n angstwekkend team als Skunk. Uiteindelijk wisten de Brabo’s prima te spelen maar het net niet te redden: set 1 was voor Sliedrecht met 25-23.

In set twee gingen de servicemachines aan de kant van de thuisploeg een stuk beter draaien, terwijl de Veghelse mannen aan de servicelijn juist het Sliedrecht uit set 1 begon na te doen. Skunk had moeite met de topspinners aan de overkant en keek al gauw tegen een achterstand aan. Deze kwamen ze niet meer te boven: met 25-16 ging men weer wisselen.

Set drie was weer een stuk spannender. Met het doelstelling in het achterhoofd om in ieder geval de vorige uitslag te behalen moest er een setje gewonnen worden. Dit leek nog aardig mogelijk: het eerste matchpoint op 24-22 werd weggewerkt waarna Finn mocht serveren. De coach van Sliedrecht had dorst en vroeg gauw een time-out aan om zijn strot wat te oliën, maar de eerste scheidsrechter had andere plannen. Ook hij had dorst, maar smachtte meer naar zo’n heerlijke gele rakker uit de kantine. Gauw floot hij voor de service, die Finn feilloos het net in joeg. Na wat overleg besloten beide scheidsrechters dat Finn nog een kans verdiende. Deze keer serveerde hij wel goed, waarna Sliedrecht de laatste bal maar zelf besloten te scoren: wederom een 3-0 verlies voor Skunk.

Toch is er groot feest in Veghel: zij kunnen officieel niet meer veroordeeld worden tot P/D wedstrijden aangezien ze niet meer ingehaald kunnen worden door klaverjasvedette VCN. Dit betekent dat 50% van de seizoensdoelstellingen van Pepijn is behaald: vrij zijn in het P/D-weekend. Tegelijkertijd is ook een plek in de top 5 niet meer haalbaar en wacht een plek in de niet-zo-supertopdivisie voor seizoen 2024-2025. De rest van de wedstrijden kan volledig gefocust worden op het eindigen boven sportieve rivalen Gemini-Kangeroes en Donki Sjot. Zaterdag 16 maart wacht de eerste klus om dat voor elkaar te boksen: uit tegen Zaanstad, altijd lastig. Zien jullie daar!

Door: Pepijn Scholten