Voor deze week mocht het Veghelse team zich opmaken voor de zuidelijke derby tegen Donki Sjot (of gewoon HLB, zoals iedereen ze bij ons nog noemt). Dit door Vizier op Volleybal omgedoopte ‘kelderduel’ blijft een speciale clash. Wouter heeft heel lang geleden, toen zijn W/L nog ver boven Finn uitstak, een seizoen meegedraaid bij het vaandelteam uit Den Dungen.

Daarnaast is Pepijn onderdeel geweest van het mythische jongens A team dat in haar clubdebuut op het NOJK meteen de gouden plak wist te bemachtigen. Veel historie en vooral veel bekende gezichten dus aan de andere kant van het net en op de tribunes.

Verder zijn beide teams buren op de ranglijst in de Topdivisie B. Een van de speerpunten van Skunk heren 1 dit seizoen was dat er 2x gewonnen moest worden van Donki Sjot. Deze zaterdag kon de thuisploeg dus al roet in het eten gooien van de seizoenambities van de promovendus: ingrediënten genoeg voor een spektakel.

De Skunk-vleugel van het mannengriepziekenhuis bleef deze week wonder boven wonder vrijwel leeg: Emiel lijkt hersteld te zijn van zijn geprikte bips en Stef draait weer volledige trainingen mee. Ook het R-getal van de ziek-zwak-misselijk-infectiegolf blijft dalen. Alleen ons Robbert moest aan de kant staan: hij heeft de afgelopen tijd te hoog geblokkeerd, waardoor zijn benen even moeten rusten.

Terwijl beide teams begonnen aan de warming-up werd er druk onder het net door gekletst met bekende gezichten aan de overkant. Na een kantwissel en het inslaan startte Frank met de volgende opstelling: Yannick, Pepijn, Ingmar, Wouter, Finn, Stef, met Daan als libero in de servicepass en Joey als verdedigende libero. Beide teams waren gebrand om te winnen, maar aan het begin leek HLB het meest gebrand.

Onder leiding van een aantal sterke sprongservices en kiezelharde aanvallen op midden pakte de thuisploeg al snel een voorsprong. Skunk maakte het zichzelf bijzonder moeilijk met een aantal foutservices en uiteindelijk was het 1-0: Donki Sjot won met 25-18.

Set twee kende een vergelijkbaar verloop: Skunk speelde te angstig, terwijl Particolare de pit erin hield. Hoewel het erg gezellig was in het veld met grapjes over en weer tussen de verschillende teams, win je met gezelligheid natuurlijk geen wedstrijd. Ook set 2 ging naar Donki Sjot en het leek in een fiasco te eindigen voor de mannen uit Veghel. Of er moest snel uit een ander vaatje getapt worden, of er zou snel uit het vaatje in de kantine getapt worden. Op zich ook geen probleem als je er zo over nadenkt.

Toen kwam set drie: Emiel startte op de plek van Finn en het fluitsignaal klonk. Dieselmotor Skunk bv begon eindelijk te lopen, en hoe. HLB had geen schijn van kans tegen de puntenmachines van Skunk en een aantal lange servicereeksen maakten set drie een korte set: 11-25 in het voordeel van Skunk.

Ook in set vier werd het publiek getrakteerd op mooi spel van de kant van Veghel. De hele set bleef de uitploeg de baas in het veld en het werd al snel duidelijk dat er een 5^e set aan te pas moest komen. Skunk won met 19-25: de apotheose kon beginnen.

In set 5 kwam Skunk op 1-3 voorsprong, maar zag vervolgens een floatservice van Particolare voor verwarring zorgen bij de spelers van Skunk. Dit kostte de ploeg uiteindelijk de kop: Met 15-11 mocht Den Dungen een overwinning bijschrijven en moest Skunk genoegen nemen met één puntje. Hierdoor wisselen beide teams van positie op de ranglijst en bekleed Skunk na de eerste competitiehelft de voorlaatste plaats.

Op 16 december wordt de laatste wedstrijd gespeeld voor het Kerstreces. Om 19:15 uur staat de return tegen Spaarnestad op het programma. De heenwedstrijd werd na een zenuwslopende slotfase met 3-2 verloren, hopelijk valt het dubbeltje deze keer onze kant op. Aansluitend natuurlijk het kerstgala, dus kom vooral flaneren langs de zijlijn!

Verslag: Pepijn Scholten
Foto: Theo de Vrede